Tytuł naukowy wciąż stanowi powód do dumy, mimo iż jego znaczenie jest już mniejsze niż w czasach PRL. Mimo wszystko warto się o niego postarać, jeśli tylko znaleźliśmy dziedzinę, która interesuje nas na tyle, by poświęcić jej kilka czy kilkanaście lat naszego życia. Tytuły naukowe wypracowuje się przez lata, dopiero wtedy jesteśmy bowiem w stanie spełnić wszelkie niezbędne warunki do ich przyznania.
Podstawowy warunek ubiegania się o któryś z wyższych tytułów naukowych, to ukończenie studiów magisterskich z odpowiednio wysoką lokatą. Już na tym etapie powinniśmy poszukać także swojego opiekuna naukowego, czyli promotora naszej przyszłej pracy doktorskiej. Na większości uczelni obowiązuje zasada, że promotorami prac doktorskich mogą być wyłącznie osoby legitymujące się tytułem doktora habilitowanego lub wyższym.
Następnie kandydaci przechodzą przez kwalifikacje, które często opierają się na ocenach na dyplomie i dodatkowych osiągnięciach poszczególnych studentów. Jeśli zostaną zakwalifikowani, mogą rozpocząć studia trwające 4 lata. W połowie studiów doktoranci zazwyczaj zaczynają pisanie prac, które stanowią dla nich przepustkę do dalszej kariery. Tytuły naukowe uzyskane w ten sposób to marzenie wielu młodych ludzi.
Tytuły profesorów mogą uzyskać osoby, które posiadają tytuł doktora naukowego. W ostatnim czasie rząd wprowadził zmiany w prawie, dzięki którym o tytuł profesora mogą ubiegać się także doktorzy bez habilitacji, którzy przepracowali co najmniej pięć lat w ośrodkach naukowych zagranicą.